Home

FRANKRIJK/SPANJE EN PORTUGAL

Vertrek donderdag 15 april 2004,

Na Zwolle gaat Resy achter stuur tot Antwerpen. Via Brussel, bijna weer verkeerd (Brussel in) naar Maubeuge waar we vroeg aankomen en buiten in de zon zitten.

(Winschoten, Breda, Antwerpen, Brussel, Mons en Maubeuge)

16 april, vrijdag

Weer tegen negen uur op pad richting Reims een schitterende landelijke rit gereden, mooi weer en prachtig landschap. Niet geheel de weg gereden die in de planning lag en zodoende ook een stukje Péage gereden. Camping Deneuve i.p.v. La Courtine. Goede keus geweest aan de Val Allier.

(Laon, Fontainebleau, N7, Moulins N9,)

17 april, zaterdag

Even over negen op stap. Het meest over landelijke wegen en door dorpjes, toch 2 x een stukje Péage gehad. ’s Avonds om half acht op de camping in Lourdes. 670 km gereden.

(Clermont-Ferrand, Sévérac-le-Château, N88, Toulouse, E80, Lourdes)

Lourdes, plein voor de kerk, een van de kerken, de processie en de samenkomst

18 april, zondag

Vannacht regen, in de morgen komt de zon door en hebben even in de zon gezeten en de auto opgeruimd. Later begint het weer te regenen en zijn met de auto naar de stad en in het centrum rond gereden. Toch nog veel mensen op de been en alle winkels open met een enorme hoeveelheid beeldjes en aanverwante spullen. Vrij snel weer terug op de camping en hopen dat het morgen beter wordt, zodat we dan op de fiets naar Lourdes kunnen. Het is maar een paar kilometer en kunnen dan overal komen. Ook met de buurman gesproken, een Duitser die met vrouw en kind al drie weken op de camping staat. Zijn dochter kreeg op 20 jarige leeftijd MS en is nu 37 jaar en kan al niet meer praten en wilde graag een keer Lourdes bezoeken. De man vertelde dat er ook veel Engelsen waren en het samen zingen bij hem veel emoties losmaakte en terwijl hij het vertelde kreeg hij tranen in de ogen.

19 april, maandag

Weer veel regen, maar tegen de middag wagen we het erop en gaan op de fiets naar het centrum en bekijken de 3 op elkaar gebouwde kerken en de grot waar Bernadette, Maria meermalen heeft gezien. Na nog een rondje in de binnenstad rijden we naar huis. Resy heeft het anders voorgesteld en wil meer mensen en zieken zien. ’s Avonds is er een processie en na lang wikken en wegen besluiten we nog een keer naar het grote plein te gaan. Onderweg zien we al een hoeveelheid bussen staan, dus er zal wel iets gebeuren. Daar aangekomen staan er al veel mensen en de kop van de processie is al gevormd. De stoet zet zich in beweging en wij staan op de toegangsweg naar de tweede kerk en kijken op de stoet neer en zien een lange rij rolstoelen/wagentjes die getrokken worden door vrijwilligers. Ik schat zeker 1000 á 2000 mensen. Na een rondje komen ze weer voor de kerk. Tijden de processie worden in verschillende talen gebeden en gezongen. Zo hoorden wij dat er Nederlanders ‘s morgens via Brussel met een vliegtuig naar Lourdes zijn vertrokken. Jan Hulzebos mailde mij al dat het zeer indrukwekkend is. Voor veel zieken die al jaren op bed liggen en misschien ook al jaren hier naar uitkijken is het een emotionele gebeurtenis om het, met gelijkgezinden te mogen meemaken en samen te bidden voor herstel of troost.

Het begin van de processie met Mariabeeld, even een kaarsje opsteken, op weg naar Spanje

20 april, dinsdag

Vannacht veel regen en storm gehad. De caravan schudde behoorlijk en ben er ’s nachts naar buiten gegaan om de schotel plat te leggen. Na de douche om kwart voor tien op stap. Via de Pyreneeën, mooi tussen de bergen door naar Jacca, Pamplona, op weg naar Nájera. Na een lange tunnel in de Pyreneeën wordt het prachtig weer. We zijn de tweede kampeerder en later komt een Fransman ons gezelschap houden. We hebben nog door het oude deel van de stad gewandeld. Terug op de camping koffie, douchen, pyjama aan en nu aan de borrel én achter de computer.

(Pau, Bedous, N134, N330, Jacca, Pamplona, Logrõno en Nájera)

21 april, woensdag

Onze buren gegroet en op weg naar Santo Domingo de la Calzada, waar we de kippen in de kathedraal willen zien. In het dorp heeft Resy brood gekocht, de combinatie geparkeerd en lopend naar de kerk gegaan. Verboden te fotograferen! Lak aan dus en hebben kip enz. gefotografeerd. Met het verhaal erbij, dat ik ergens gelezen heb, is het voor mij compleet.

DE KIPPEN IN DE KATHEDRAAL VAN

SANTO DOMINGO DE LA CALZADA

 In Colmar zag ik een middeleeuws schilderij met geroosterde kippen aan het spit, die tegelijkertijd leefden en wegvlogen. De deskundige uitleg was dat dit symbolen waren voor een jonge bedevaartganger die ten onrechte ter dood was veroordeeld door een ondeskundige rechter. Ik heb erover geschreven in deze krant. Een lezeres herinnerde zich dit verhaal en herinnerde zich ook een kippenhok in een Noord-Spaanse kathedraal, in Santo Domingo de la Calzada. Zij schrijft dat er twee, heilig verklaarde, kippen in zitten en een haan. Dit gezelschap wordt iedere maand ververst.
Het veertiende-eeuwse kippenhok is prachtig verlicht en het gekraai van de haan klinkt goed, de kathedraal heeft een magnifieke akoestiek. Zij raadt mij aan er eens te gaan kijken en dat zal ik zeker doen, ik ben een kippenliefhebber en in een kerk is dat toch weer een crypte van Santo Domingo nog het mooiste kippenhok ter wereld. Het stamt uit de vijftiende eeuw en bevindt zich boven een mooi versierde deur. Er wonen een witte kip en een witte haan. Dat komt zo: heel lang geleden waren een Duits echtpaar en hun achttienjarige zoon op de pelgrimstocht naar Santiago. In Santo Domingo gestopt om er de heilige te eren. De dochter van de herbergier bij wie ze logeerden werd verliefd op de jongen. Toen hij totaal onverschillig reageerde op haar avances, nam ze wraak. Ze verstopte een zilveren beker in zijn bagage en toen het Duitse gezelschap weer op weg was gegaan, deed ze bij de schout aangifte van diefstal. De jongen werd gearresteerd en volgens de wetten van die tijd ter dood veroordeeld en opgehangen. Toen de ouders van de jongen voor hun vertrek afscheid van hun ongelukkige zoon wilden nemen en bij de galg aankwamen waaraan hij hing, hoorden ze zijn stem. Hij was niet dood. Santo Domingo had zijn leven gered. De ouders renden naar het huis van de schout en vertelden hem van het wonder. De man, die net aan tafel was gegaan, riep uit dat de jongen net zo levend was als de gebraden haan en de gebraden kip die hij op zijn bord had. Op dat moment kwamen de kip en de haan, getooid in een witte vederdos, tokkend en kakelend tot leven. Als herinnering aan dit wonder worden er het hele jaar door een kip en een haan in de kathedraal van Santo Domingo gehouden."
Volgens mij wisten de middeleeuwers heel goed dat gebraden kippen niet meer tot leven konden komen, en hadden ze ook wel door dat een gehangene voor eeuwig dood was, maar om het leven te versieren deden ze alsof. En daarom heeft de kathedraal van Santo Domingo de la Calzada al vijf eeuwen een kip en een haan binnen haar muren, waar ik volgend jaar naar ga kijken. In wonderen hoefje namelijk niet te geloven om ervan te genieten.

Kippenhok en toren

De mooiste kippenhok staat in SANTO DOMINGO DE LA CALZADA (even voor Burgos)

Verder naar Burgos en daarna heeft Resy verder gereden (211 km). Daarna was het mijn beurt tot op de camping El Escorial. Onderweg zagen veel muurtjes van opgestapelde zwerfstenen. Het land moet vroeger werkelijk bezaaid zijn met keitjes. Ook een herder met een kudde schapen gezien en een boertje met een oude kar, waarvoor een ezel liep. Dat zie je toch niet meer in Nederland. Op de grote camping, El Escorial, waar nu nog weinig mensen staan. Ruim € 25,00 per dag en Resy spreekt met andere Hollanders en samen jammeren ze over de prijs. Terwijl ik met onze Engelse buren praat. 5 Jaar of tot de dood er op volgt, is hun credo, zij maken een tour door Europa van Noordkaap tot het zuiden van Italië en Spanje. Met kerst gaan ze even 3 weken naar Engeland om de familie te zien. Dat is dus koren op mijn molen. We hebben de ‘camping walk’ gelopen en weten waar we morgenvroeg het brood moeten halen.

22 april, donderdag

Vanmorgen, na de koffie, op weg naar het Real Monasterio de San Lorenzo de El Escorial. Belangrijke nummers zijn; het Pantéon de los Reyer, dat de lichamen bevat van bijna alle vorsten sinds Karel V. De Sala de Batallas, met fresco’s waarop op levendige wijze Spaanse overwinningen zijn afgebeeld; en de prachtige Biblioteca, door Philips II voorzien van 10.000, in andere bladen staat 40.000 boeken, vol met belangrijke manuscripten enz. Zeer interessant. Morgen gaan we naar Cordoba.

23 april, vrijdag

Tegen tienen rijden we van de camping op weg via Avila, Maqueda, Toledo, Ciudad Real, Valdepeñas naar Cordoba. Een zeer gevarieerde route hoogten en laagten en natuurlijk mooie vergezichten. Met behulp van de laptop rijden we door Cordoba naar de camping. De plek waar we eerst staan kunnen we geen TV ontvangst krijgen en besluiten na het eten een andere plek te zoeken waar onze schotel een vrij uitzicht heeft, dat is gebeurd en hebben beeld/geluid (digitaal) en kan Resy en ik een beetje het huwelijk van Friso en Mabel, morgen, live volgen.

De schitterende zaal van de moskee in Cordoba

De moskee, het hoge gedeelte is de kathedraal. rechts een toegangspoort tot de stad

24 april, zaterdag

Volop zon en later 31 graden, we zijn in Andalusië. Trouwerij gezien en na het middageten op de fiets naar de oude stad, de fietsen bij de Mezquita neergezet en gelopen door kleine straatjes. Direct daarna entreekaarten gekocht en een wonderlijke mooie moskee, die door 850 zuilen wordt overspannen, bekeken en in het midden is later een kathedraal gebouwd. Veel foto’s gemaakt van dit unieke gebouw. In de tuin wat gerelaxt en daarna over de oude brug, op fundamenten van een Romeinse brug, naar een oude toren en vervolgens naar Eroski, dat is een super winkel. Daar hebben we groenten, wijn en andere spullen gekocht. Terug op de camping gegeten en later komt er een auto aan met 5 inzittenden die op ons terrein wil draaien, wat niet erg lukte. Ik ga er naar toe en de man verteld dat hij vanmiddag is gekomen en nu weer weggaat, is dronken en in alle staten (Man/vrouw en drie mannen). Wat blijkt; Hij is manager en werkt met werknemers aan de autovista voor een Amerikaans bedrijf. De werknemers willen geld zien en de Amerikaan betaald niet. Paniek in de keet terwijl een kleinzoon van die Amerikaan, die op een andere plek staat, stiekem een band van de auto laat leeglopen om te voorkomen dat de man weggaat. Hij, de manager, is een Nederlander die al 38 jaar in Spanje woont en 2 café’s of bars heeft in Barcelona, geld genoeg heeft maar dit als hobby er bij doet. De mobiele telefoon staat niet stil maar uiteindelijk gaat iedereen slapen, het echtpaar in de caravan en de 3 mannen in de auto.

25 april, zondag

Nog steeds paniek aan de andere kant van de heg. Wij maken de caravan schoon en doen de dagelijkse dingen en ’s middags stappen we op de fiets naar de oude stad. Uiteraard weer naar de Mezquita maar ook andere straten eromheen zijn de moeite waard. Foto’s genomen van de poort ter ere van Philip II enz. In de tuin van de Mezquita de boekjes nog eens bestudeerd. Terug op de camping gesproken met mensen die de Hr. Oomkens, Jaap en Loes Perdok ook kennen. Na een wandeling over, en buiten de camping, om te kijken waar een bakker is.

26 april, maandag

Op weg naar Antequera. Een beetje naïef om te denken dat je de auto en caravan maar ergens neer kunt zetten en dan de stad bekijken. Ik heb toevallig een boekje gekocht bij de kringloopwinkel en het leek me wel wat, een slaperig plaatsje in Zuid- Spanje. Tijdens de rit blijken er 40.000 inwoners te wonen. We rijden ongemerkt de binnenstad in en kunnen niet terug. Via nauwe straatjes, waar nooit een caravan langskomt, komen we uiteindelijk weer op dezelfde weg terug en rijden maar gelijk door naar Ronda, via een eenzaam weggetje, totaal 458 km. Bij kasteel Esterella, of wat er van over is komen we in Ronda terecht maar nog niet op de camping. Op een fabrieksterrein de laptop uit de caravan gehaald en via GPS bekeken waar we zitten en rijden dan naar de camping. De mooiste camping tot nu toe. Na installatie, in de zon gezeten en later met 2 Nederlandse vrouwen gesproken, die op de fiets een rondje Malaga maken.

27 april, dinsdag

Vanmorgen lopend naar Ronda, 2 km, tot in het centrum. Ons vergapen naar de kloof die Ronda scheidt. 160 Meter diep en over de oude, nog door Arabieren gebouwde brug gelopen. Ronda een drukke stad, bussen vol toeristen en leuke attractieve straatjes. Daarna lopen weer naar huis en ’s middags op zoek naar Piet en Marion. Daar aangekomen zijn ze niet thuis, wel drie honden voor de deur. Na een half uur komen ze het terrein oprijden en worden we hartelijk begroet. Allereerst de GPS positie bepaald en de coördinaten aan Piet doorgegeven. Het Alturion GPS programma valt bij Piet goed in de smaak en wil hem graag op de computer hebben. Aan de picknick tafel cola, olijven en kappertjes gegeten. Morgen gaan we met hun uit eten in Montecorte. Haddy is jarig maar onze pre-paid kaart is al leeg, jammer dus.

Waar Ronda om beroemd is

28 april, woensdag

Bewolkt en koud voor dit gebied. We blijven wat langer liggen en eten uitgebreid. Na de koffie, lezen we en besluiten om even na enen in de auto de stappen om naar Montecorte te rijden waar Jean en Iva op school zitten, die zijn om twee uur vrij. We zijn, ondanks een wegversmalling, op tijd en nemen wat foto’s. We zien Iva op het speelplein onder leiding, een spel spelen en doet mee alsof ze al jaren in Spanje woont. We gaan zelfs naar binnen en fotograven de school. Ook de klasjes zijn op portret gezet.

Piet en Marion komen er ook aan en samen rijden we een lang stuk door de bergen naar een dorp waar we in een restaurant eten. Na afloop weer een mooie rit door de woeste bergen op weg naar Pedro’s home. Daar thee gedronken en vervolgens naar de camping. De foto’s bekeken en daarna afscheid van de familie, genomen, ze moeten vroeg op bed want ze gaan naar Malaga om hun ogen te laseren en daarom heb ik nog een foto van hun gemaakt met bril.

Plek van Piet: Westerl. 5° 13‘ 30” Noorderbr. 36° 50 ‘00” Hoogte 838 meter

29 april, donderdag

Weer geen zon. In het oosten bewolkt en in het westen blauwe lucht. Ze beloven wel zon.

We gaan op de fiets naar Ronda en de Plaza del Tores, helaas geen stierengevecht, maar de arena en onderkomens van de stieren hebben we allemaal gezien plus het museum. Na de cappuccino verder de wandelpromenade opgegaan. Ook in een Internet café een mailtje gestuurd. Op de terugweg naar onze fietsen, komen we een winkeltje tegen waar we een krop sla en 2 scheppen olijven hebben gekocht voor € 1,57 en dat is geen geld. Bij de grote supermarkten betaal je veel meer. De zon begint te schijnen en het wordt beduidend warmer.

30 april, vrijdag

Aankomst in Sevilla 12,30. Direct de schotel opgezet en hebben het feest van Koninginnedag gedeeltelijk gezien.

1 mei, zaterdag

Normaal gaat er altijd een bus vanaf de camping, maar de bus is stuk(?) en nu moeten we met de stadsbus. 20 minuten lopen naar de halte. Wie schetst onze verbazing, dat er vanmorgen een plakkaat hangt dat er vertrokken wordt om 10, 12 en 14 uur. Tegen half elf zien we het plakkaat en tijdens een wandeling naar de bushalte besluiten we halverwege dat het te ver is en vanavond ook weer terug moeten. We gaan naar de caravan en drinken daar koffie. Om 12 uur in de camping bus en op naar het Alcazar, die ik de vorige keer heb gemist. Zoiets als het Alhambra in Granada. Alhambra is mooier, maar deze mag er ook zijn. De plaatsbepalende toren van Sevilla, de Giralda, steekt boven alles uit en hij heeft voor mij een bijzondere betekenis, waarom weet ik niet. Ik vind hem prachtig en van diverse kanten gefotografeerd. Gewandeld en koffie gedronken en om half zeven weer met de bus terug.

W 5 ° 55’ 4.49” N 37 ° 24’ 59.74” hoogte 92 mtr

We gaan naar Portugal, klik op volgende